Czy wiesz, że w badaniach naukowych odkryto, że osoby degradowane z wyższych stanowisk na niższe to najczęściej osoby wysoko wrażliwe? Co więcej, najczęściej dzieje się to na ich prośbę! Jak myślisz, dlaczego?

Wysoko wrażliwy umysł, żeby nas chronić wynajduje wszystkie nasze wady, minusy  i uwypukla je do tego stopnia, że wierzymy, że są one bardzo istotne w kontekście nowego przedsięwzięcia. W naszej głowie tworzy się fałszywy obraz nas samych, jako osób, które nie nadają się, żeby osiągać więcej. Umysł WWO pokazuje najmniejszą przeszkodę jako coś, co wpływa na to, że inna rola w życiu zawodowym jest dla nas nieosiągalna.

Oprócz tego wysoko wrażliwa osoba ma problem z przyjmowaniem pochwał. Wpływają na to dwa schematy:

  1. Wydaje nam się, że to co osiągnęliśmy było zbyt proste. Każdy – gdyby tylko chciał – to by to zrobił.
  2. Boimy się, że po takim docenieniu coś nam nie wyjdzie i chwaląca nas osoba zacznie żałować, że to zrobiła.

Dlaczego tak się czujemy?

Dzięki analitycznym procesom podczas rozwiązywania problemów, wysoko wrażliwy umysł czerpie z doświadczenia, które zbieraliśmy przez całe życie. Dzieje się to nieświadomie i zupełnie niezależnie od nas. Przez taki rodzaj myślenia rozwiązania pojawiają się szybciej i łatwiej, przez co wydaje nam się, że to co właśnie osiągnęliśmy było proste i nie zasługujemy na pochwałę.

Skalę tego, co nam się udało zrobić widzimy dopiero wtedy, kiedy ktoś próbuje to samo powtórzyć. Wtedy dociera do nas, że to, że było to dla nas pozornie łatwe jest tylko i wyłącznie naszą zasługą, a konkretnie procesom myślowym, które u WWO działają bardzo sprawnie.

No, ale co z tymi uczuciami?

Przez to, że towarzyszy nam wrażenie, że to co osiągnęliśmy było bardzo proste lub jest tylko i wyłącznie zasługą szczęścia nie lubimy jak ktoś nas chwali, bo my nie dostrzegamy tego wysiłku. Pojawia się w nas strach, że tym razem się udało, ale kolejnym już może tak nie wyjść i co ta osoba sobie o nas pomyśli. Na pewno będzie żałować, że tak nas wyróżniła. Zobaczy, że jest to jej wielka pomyłka. Przez analityczne procesy w wysoko wrażliwym umyśle, ciężko jest nam zaakceptować, że robimy ponadprzeciętne rzeczy.

 

To co mogę z tym zrobić?

Przede wszystkim zrozum, że to co podpowiada nam umysł nie jest prawdą. Nasze myślenie to nie jest głos intuicji, czy szczera prawda, a jedynie procesy, które mają nas – wysoko wrażliwych – przygotować na ewentualną porażkę. Umysł tworzy różne scenariusze, żebyśmy zawsze byli gotowi odpowiednio zareagować, a udowodniono naukowo, że 90% naszych obaw w ogóle się nie sprawdza!

Jeżeli wciąż masz wątpliwości weź na tapetę życie osoby, której osiągnięcia Ci imponują. Sprawdź, czy ma ona wszelkie niezbędne cechy, które w twojej głowie ma osoba spełniona. Przeanalizuj jej historię, zobaczysz, że niczym nie różni się od Ciebie. To kłamliwy obraz w głowie hamuje twój rozwój.

Zapamiętaj też, że nawet jeżeli kiedyś popełnisz błąd nie przekreśla on Twoich wcześniejszych osiągnięć, nie wpływa na Twoją wartość.

 

Nie dołączaj do tych smutnych statystyk, które mówią o tym, że wysoko wrażliwe osoby nie radzą sobie z presją na lepszych stanowiskach. Zrozum na czym to polega i działaj!